Interstellaire komeet 3I/ATLAS onthult uitdijende staart terwijl hij de zon nadert

17

Een nieuwe afbeelding gemaakt door robottelescopen in Italië biedt een adembenemend zicht op de interstellaire komeet 3I/ATLAS (C/2025 N1 ATLAS). Het opvallende beeld onthult dat de bezoeker afkomstig is uit een ander sterrenstelsel met een steeds langere en gestructureerde ionenstaart, wat duidt op verhoogde activiteit naarmate het dichter bij de zon komt.

De afbeelding, samengesteld uit een reeks van 18 opnamen gemaakt op 10 november, toont duidelijk een scherp gedefinieerde ionenstaart die zich ongeveer een halve graad langs de hemel uitstrekt. Ondanks enkele uitdagingen – waaronder de relatief lage positie van de komeet nabij de oostelijke horizon en de helderheid van een bijna volle maan – zijn astronomen erin geslaagd de indrukwekkende details van het hemellichaam vast te leggen.

Deze uitdijende staart vertelt een verhaal over de reis van 3I/ATLAS. ‘Gebruikmakend van het ongewoon goede weer van dit seizoen hebben we de interstellaire komeet 3I/ATLAS (C/2025 N1 ATLAS) opnieuw in beeld gebracht, waarbij we een veel verder ontwikkelde ionenstaart hebben vastgelegd’, zegt Gianluca Masi, oprichter en astronoom van het Virtual Telescope Project. “Als we naar de foto kijken, zien we hoe de ionenstaart van 3I/ATLAS duidelijk steeds beter zichtbaar wordt.”

Hoe ionenstaarten zich vormen:

De fascinerende blauwe tinten van een ionenstaart ontstaan door een fascinerend proces. Terwijl zonlicht de kern van de komeet bombardeert, onttrekt het elektronen aan de gassen die vrijkomen door de ijzige bezoeker. Hierdoor blijven geladen deeltjes achter die bekend staan ​​als ionen, en die vervolgens worden weggedreven door de continue stroom geladen deeltjes die vanuit de zon naar buiten stromen – wat wij de zonnewind noemen. De resulterende staart wijst altijd direct van de zon af, ongeacht de bewegingsrichting van de komeet, wat een dynamisch samenspel tussen kosmische krachten laat zien.

In tegenstelling tot de ionenstaart vertoont de komeet ook een zwakkere anti-staart en een geelwitte stofstaart die zachtjes langs zijn baan buigt. De zichtbare veranderingen in het uiterlijk van 3I/ATLAS wijzen op geïntensiveerde sublimatie – het proces waarbij bevroren materialen zoals kooldioxide en stof verdampen als gevolg van zonnewarmte. Dit materiaal wordt vervolgens weggevaagd door de zonnewind, waardoor de dynamische staarten ontstaan ​​die we zien.

Een zeldzame kans:

Deze interstellaire bezoeker is pas het derde bevestigde object in zijn soort dat ooit is ontdekt. In tegenstelling tot zijn voorgangers, 1I/’Oumuamua (ontdekt in 2017) en 2I/Borisov (gezien in 2019), maakt de relatieve helderheid van 3I/ATLAS gedetailleerd onderzoek mogelijk met telescopen op de grond. Dit biedt astronomen een kostbare kans om te observeren hoe een interstellaire komeet zich gedraagt ​​onder invloed van onze zon.

Vroege waarnemingen suggereren dat 3I/ATLAS een aanzienlijke hoeveelheid koolstofdioxide-ijs bevat, wat mogelijk aanwijzingen kan bieden over de omstandigheden in het verre planetenstelsel van oorsprong. Het bestuderen van dit unieke materiaal zou inzichten kunnen onthullen in niet alleen de vorming van kometen, maar ook in de manier waarop deze ijzige lichamen zich buiten onze eigen zonnebuurt ontwikkelen.

Попередня статтяNavigeren door onzekerheid: diagnoses van autisme en de zoektocht naar antwoorden
Наступна статтяOnverwachte volgorde: verschillende deeltjes vormen identieke patronen wanneer ze opgesloten zijn